''Ik ben opgegroeid in Backa Topola, een klein dorpje in de buurt van Novi Sad'', zo begint Tadic. ''Dat is 1 van de grootste steden van Servië. Ik heb daar echt een fantastische jeugd gehad met leuke vrienden. Er waren veel kinderen, waar we altijd mee gingen voetballen.''
'Ik wilde op het pleintje altijd Zidane zijn'''Mijn favoriete club was van jongs af aan Real Madrid, want Predrag Mijatovic speelde daar. Maar als we op het pleintje gingen voetballen wilde ik altijd Zidane zijn, vandaar mijn roulette tegen Standard Luik, haha! Ik vond Zidane altijd heel elegant en stijlvol.''
Eerlijkheid belangrijkst
Op de vraag hoe hij zichzelf als persoon zou omschrijven antwoordt hij: ''Ik ben héél eerlijk. Soms is dat lastig voor de ander, omdat ik altijd zeg wat ik denk. Maar dat maakt mij niet uit, want ik denk dat dit de beste manier is om te communiceren. Onrecht maakt mij heel erg boos. Ik hou er ook niet van als iemand liegt. Dat begrijp ik écht niet.''
''Of ik boos kan worden?'', lacht Tadic. ''Ze hebben mij hier nog niet boos gezien... Ik hoop voor ze dat het zo blijft. Dan kan ik echt tekeergaan. Het is beter om eerlijk te zijn en daarna ruzie te hebben, dan dat je iets achter iemand zijn rug om doet. Dat heb ik geleerd van mijn ouders.''
Papa en mama Tadic
''Mijn ouders wonen nog steeds in in Backa Topola. Mijn moeder werkte in de landbouw. Zij is een heel goed persoon, soms zelfs té goed. Ze doet alles voor anderen en niets voor haarzelf. Ze is echt de beste moeder van de wereld. Als ik naar school ging, dan kreeg ik niet 1, maar 3 lunchmaaltijden mee. Zo zijn er nog 100 andere voorbeelden.''
''Mijn vader werkte in een vleesfabriek. Hij is een hele sterke man. Extreem direct en eerlijk. Soms is dat lastig, maar ik heb een manier gevonden om daarmee om te gaan. Hij gaf me vaker een tip dan een compliment. Zo heeft hij mij veel geleerd. Hij is de beste vader die ik mij kan wensen.''
''Nu ben ik zelf vader van Peter (4) en Tara (2). Ze zitten helemaal vol met energie, heerlijk om te zien. Ik zie veel van mezelf terug. Bij Peter moet het altijd zijn zoals hij wil. Dat vind ik grappig. Hij begint nu ook mijn wedstrijden te kijken, omdat hij het begint te begrijpen. Hij mocht ook opblijven voor mijn debuut tegen Sturm Graz.''
''Gelukkig zijn mijn vrouw en kinderen inmiddels in Nederland. Ik zit niet meer in een hotel, zoals de eerste periode na mijn komst, maar met mijn gezin in een mooi huis.''
Basketbal, handbal en voetbal
Net zoals bij Peter kreeg ook een jonge Dusan het sportieve mee van zijn vader: ''Mijn vader speelde voetbal en werd daarna scheidsrechter. Ik ben de jongste en heb nog 2 oudere zussen. De oudste speelde handbal en de jongste basketbal. Er zit veel talent in de familie, dat hebben we van hem.''
Tadic is ook als basketballer overtuigd van zichzelf, zo legt hij uit. ''Het is de grootste sport in Servië. Ik hield er vroeger enorm van en was er ook goed in. Breng de beste basketballer van Nederland naar de Toekomst en ik zal hem verslaan: 1 tegen 1!''
'Iets weggeven'
Aan overtuiging geen gebrek. Toch kunnen vele fans ook meepraten over de sociale kant van de Serviër, die na iedere wedstrijd zijn wedstrijdshirt weggeeft. ''Ik wil de fans altijd iets geven. Bij Southampton heb ik een keer in mijn onderbroek gestaan. Dat was de laatste wedstrijd van het seizoen. Ik wilde de fans alles geven wat ik kon. Shirt, broekje, sokken, schoenen, alles.''
''Ik vind dat we dat hier bij Ajax ook moeten doen. Mijn medespelers maken grappen dat ik het doe omdat ik een goed lijf heb, maar dat is niet de reden. Fans zullen zo’n moment voor altijd herinneren. Dat moeten we onthouden.''
Bekijk ook: Highlights Ajax - FC Emmen
Tekst: Ajax.nl/Sven KoenemanBeeld: Ajax.nl/Louis van de Vuurst