Dolberg: 'Als het gewoon gebeurt, ben ik op mijn best'

Ajax – Basaksehir. Hij krijgt de bal op een meter of 20 van het doel, maakt ruimte voor zichzelf en haalt uit. Net naast, maar wat een explosie zit er toch in die poten. Even later is het wel raak. Geen verwoestend schot dit keer. Een degelijke schuiver met rechts als slotstuk van een heerlijke aanval. 1-0 voor Ajax. Een highfive met Donny van de Beek, een tikje op het achterhoofd van Dusan Tadic, Carel Eiting die hem liefkozend een kopje geeft.

Dan is daar toch even de kleine glimlach: 28 minuten gespeeld en Dolberg heeft zijn 1e doelpunt van 2019-2020 binnen. Een oefengoal, maar ook die zijn belangrijk.

Een dag later, na de ochtendtraining op het terrein van TSU Bramberg, zit hij in de gasten dug-out. “Ja, het gaat goed”, zegt hij. “Vier weken vakantie is veel. Ik ben hongerig, heb zin om weer te beginnen. Opstarten is altijd zwaar. Je merkt dat je je lichaam weer aan het werk zet: andere bewegingen, andere spieren. Vooral de 1e dagen, maar ik voel me gewoon elke dag sterker worden. Tijdens de vakantie ben ik wel actief gebleven. Tennissen, rennen, voetvolley. Dat moet ook wel en ik vind het fijn. Als ik niets doe, begin ik moe te worden."

Wat heb je gedaan in die 4 weken?
"Met een vriend naar Mykonos geweest. Daarna terug naar Denemarken. Ik heb mijn eigen Cruyff Court geopend, dat was heel cool, en veel tijd doorgebracht met familie en vrienden. En tot slot nog naar Ibiza geweest met vrienden, van de zon genoten. Het voelde na afgelopen seizoen alsof ik heel lang van huis was geweest en eindelijk weer eens iedereen kon zien. Het was misschien wel de beste vakantie die ik me kan herinneren."

Was je toe aan vakantie?
"Ja deze break was zeker nodig. Het was een lang seizoen, mijn zwaarste seizoen tot nu toe. Heel veel reizen, heel veel wedstrijden, ook al heb ik niet alles gespeeld."

De vakantie is vaak een moment voor reflectie. Om terug te kijken en vooruit te blikken. Geldt dat ook voor jou?
"Natuurlijk. En er was ook veel om op terug te kijken. Als je beseft wat voor seizoen we met Ajax hebben gehad. Dat is eigenlijk ongelofelijk. Maar ik denk ook veel na over mijn eigen jaar. Ik moet beter. Het is simpel. Ik wil weer de 1e spits van Ajax zijn, veel goals maken. Sinds afgelopen maandag staat alles in het teken daarvan."

Dolberg beleefde een seizoen, grillig als een Scandinavische zomer. Hij begon met een blessure, en moest vervolgens voor de spitspositie opboksen tegen Klaas Jan Huntelaar en Dusan Tadic. In februari, maart leek hij weer zijn oude niveau aan te tikken. Af en toe waren er weer die fabelachtige goals, zoals het subtiele hakballetje tegen NAC. Maar daarna kwam toch weer een terugval.

De doelpunten leken op, de scherpte weg. "Dat klopt wel", zegt hij. "Maar als ik terugkijk ben ik nooit écht helemaal fit geweest, ik heb me geen moment 100 procent gevoeld. Wat je nodig hebt zijn continu die 90 minuten. Die 10 duels op rij, die maken het verschil. Bij mij was het de hele tijd: erin, eruit. Aan mij de taak om daar dit jaar verandering in te brengen."

Dit seizoen blijft het dringen voorin. Denk je daar dan ook over na tijdens zo’n vakantie: hoe zorg je dat jij in de punt van de aanval komt te staan?
"Absoluut. Iedere dag eigenlijk. Ik moet ervoor zorgen dat ik start, dat ik scoor, dat ik erin kom en er niet meer uit ga. Belangrijk is dat ik nu fit blijf. Het is heel moeilijk om – zoals vorig seizoen – pas aan te sluiten als de voorbereiding al voorbij is. De anderen jongens zitten dan al in een bepaald ritme, pik dan nog maar eens aan. Dit jaar wil er gewoon vanaf het begin staan, me meteen laten zien, de beste proberen te zijn op het trainingsveld."

Dolberg maakte 11 goals in de Eredivisie, 1 in de beker. De teller in de Champions League-campagne bleef op de hatelijke 0 staan. De Tadic-variant werd naarmate het seizoen vorderde steeds vaker ingezet. Na de winterstop stond hij alleen nog tijdens Tottenham-thuis in de basis. En dat hoorde hij pas een paar minuten voor de aftrap omdat David Neres zich op het laatste moment geblesseerd moest terugtrekken.

"Ik zat in de situatie dat ik niet veel speelde in de Champions League. Het team draaide fantastisch en ik heb proberen te helpen wanneer ik nodig was. Tijdens de minuten die ik kreeg, maar ook tijdens de trainingen probeerde ik de jongens te pushen. Maar natuurlijk was ik graag belangrijker geweest."

Wat gaat er om in je hoofd op die momenten dat het niet loopt?
"Ik wil alles onder controle hebben, ook mentaal. Na zo’n blessure voel je je lichaam meer, dat is niet goed. Het moet natuurlijk gaan. Je hebt vertrouwen nodig, in je lichaam en in jezelf. Het beste is als je niet na hoeft te denken, dat alles automatisch gaat. Als het gewoon gebeurt, dan ben ik op mijn best."

Heb je al met Erik ten Hag gesproken over dit seizoen?
"Ja, sinds ik terug ben een paar keer kort en aan het einde van afgelopen seizoen hebben we echt samen gezeten. Mijn grootste aandachtspunt is het drukzetten. De trainer vindt vooral dat dat beter moet. Vooral omdat het zo’n belangrijk onderdeel is van het Ajax-spel. It makes sense. Hij verwacht en vraagt veel van me. Dat zie ik als positief, want dat betekent dat hij iets in me ziet."

Ajax hoort weer bij de grote clubs in Europa. Kan zo’n seizoen nog een keer?
"Off course. Ik heb Ajax overigens altijd als grote club gezien. Maar afgelopen seizoen hebben we laten zien wat we kunnen, we kregen door hoe goed we eigenlijk waren. Dat moet nu doorgezet worden. Het vertrouwen binnen de groep is groot. Natuurlijk, het zijn de 1e weken, er kan nog veel gebeuren. Er is nog een beetje dust, maar dat is normaal. We trainen hard, de mindset is er, ik heb er een heel goed gevoel over."

• 

•