Throwback: Team van Toen 1993-1994 met Andy van der Meijde

In deze aflevering van Team van Toen kijken we met Andy van der Meijde terug op het seizoen 1993-1994, zijn 1e jaar bij Ajax in de C1. De geboren Arnhemmer doorliep vervolgens alle jeugdteams en beleefde een heerlijke tijd: ''Ik ben in de jeugd bij Ajax elk seizoen kampioen geworden.''

Inmiddels reist Andy van der Meijde het hele land door met zijn nieuwe theatershow én zijn succesvolle YouTube-programma 'Bij Andy in de Auto'. Een totaal nieuwe carrière, maar als hij de teamfoto ziet van Ajax C1 beginnen zijn ogen te glinsteren: ''Dit was een topteam en echt een goed elftal. We zijn vanuit de C1 samen gebleven tot aan de A1. Elk jaar werden we kampioen en bij toernooien stonden we altijd in de finale.''

Weinig jongens hebben uiteindelijk het topniveau gehaald, dat is vreemd volgens Van der Meijde. ''Darl Douglas (onder andere FC Utrecht en Heracles Almelo, red.) was de nummer 10 en Jerryl Tjon-En-Fa de linksbuiten. Marc Stuut stond altijd op het middenveld. Stuutje was een bikkel én een slimmerik, hij heeft ook een rol gehad in de Ledenraad van Ajax. Jaymie Heesemans en Nicky Eelhart waren echte Amsterdamse mooiboys. Je hebt natuurlijk een beetje geluk nodig, maar ook doorzettingsvermogen is belangrijk. Ajax 1 was mijn doel en daar deed ik alles voor.''

Niet alleen in de nationale competitie deed Ajax C1 het goed. ''We speelden dat seizoen naast de competitiewedstrijden tegen teams als FC Porto, Manchester United en Newcastle. Tijdens zaaltoernooien in Duitsland haalden we altijd de finale, maar die verloren we vaak van Bayer Leverkusen. Daar liepen volgens mij Afrikanen in, 3 keer zo oud als wij. Vroeger heb ik ook wel eens tegen Ashley Cole gespeeld, hij stond toen linksback bij Arsenal. Dat was een vervelende tegenstander, altijd kort erop en veel schoppen, maar je kon wel zien dat hij goed was.''

Het contact met enkele jongens is er, ondanks de verschillende levens, nog steeds. ''Met Jerryl Tjon-En-Fa bijvoorbeeld. Een groot talent en super snel, maar hij heeft enkele jaren later een scooterongeluk gehad. Daarna mocht hij van de dokter niet meer voetballen. Pascal Heije is personal trainer geworden, hem spreek ik soms ook nog. Hij haalt spelers van dit elftal bij elkaar om wedstrijden te spelen. Golden Boys heet dat team.''

Dankzij Darl Douglas houdt Andy van de artiest Alpha Blondy. ''In de bus zat ik altijd met Darl op cassettebandjes reggaemuziek te luisteren. Alpha Blondy, ik luister het nog steeds. Volgens mij woont Darl inmiddels in Suriname.''

Het begin van Andy bij Ajax mag gerust apart genoemd worden. ''Mijn 1e wedstrijd weet ik nog wel. Op een toernooi ging ik de linksback, Joris Mathijsen, telkens voorbij. Hij kon dat niet hebben en trok aan mijn haren. Ik sloeg hem vervolgens direct knockout. Mijn trainer, Günther de Haan, werd helemaal gek natuurlijk. Al die jongens keken me aan en vonden dat ik gek was. Ze dachten dat ik zo’n boer was uit Arnhem.''

Ondanks het commentaar op zijn woede-uitbarsting van de trainer heeft Andy zijn voormalig trainer De Haan hoog zitten. ''Het is een topvent, een echte Amsterdammer. Hij gaf je het gevoel dat je thuis was. Hij pakte je wel eens vast, sloeg een arm om je heen en maakte een grapje. Bijna een vaderfiguur, een man waar je absoluut niet kwaad op kan worden"

Het kapsel van de buitenspeler bleef tijdens het zien van de foto niet onopgemerkt. ''Kijk naar dat matje. Ik was op dat moment de enige met zo’n kapsel. De rest heeft het haar, zoals je ziet, allemaal netjes. Ik had dat matje altijd al, mensen wilden dat ik dat afknipte maar ik zei dat mijn kracht daarin zat. Zelfs bij de tegenstanders stond ik bekend als de jongen met het matje'', grijnst hij.

Andy van der Meijde groeide op in Arnhem, had een moeilijke jeugd, maar deed alles voor het voetballen bij Ajax. ''Voordat ik bij Ajax kwam, speelde ik in de jeugd van Vitesse 1892. Daar werd ik gescout door John van Bokhoven. Tijdens mijn testwedstrijd, samen met Michael Lamey en Jerryl Tjon-En-Fa scoorde ik direct 4 keer. Vanuit Arnhem ging ik alleen op en neer met de trein. 5 keer per week reisde ik naar Amsterdam. Ik vond het zwaar, maar ik had er alles voor over. Alleen al het lopen met de Ajax-tas door Arnhem was geweldig, ik kreeg daar zo’n kracht van."

Ooit dacht de jonge Andy verdwaald te zijn in het grote Amsterdam. ''Op station Amstel ging ik er altijd uit, maar 1 keer was ik in slaap gevallen en eindigde ik op Amsterdam Centraal. Ik wist niet waar ik heen moest en begon te huilen, bang om te laat te komen of te verdwalen. De conducteur wees me uiteindelijk het juiste spoor. Wanneer we op zondag een wedstrijd hadden ging ik niet terug naar huis, dan sliep ik altijd bij Raymond van Emmerik. Zijn vader was een Feyenoorder en Raymond voor Ajax."

Van der Meijde was lang niet altijd een lieverdje, maar bouwde een speciale band op met Co Adriaanse, destijds hoofd jeugdopleiding. "Ik ben weleens weggestuurd door Co, dan was ik vervelend of luisterde niet. Ooit brak ik het been van de keeper van Newcastle, zo dol was ik. Nooit ging ik een duel uit de weg. Na dat voorval werd ik een week weggestuurd."

"Op trainingen ben ik ook wel eens op de vuist gegaan met teamgenoten. Uiteindelijk moest ik altijd op kantoor komen bij Adriaanse. Maar Co had een zwak voor me, hij zag het wel in me zitten. Hij vond me een beetje gek maar had wel vertrouwen in mij. Iemand anders had me ongetwijfeld weggestuurd. Of ik ergens spijt van heb? Nee, zo ben ik nu eenmaal."

Later verhuisde Andy met zijn moeder naar Diemen en ging hij naar school in Watergraafsmeer. ''Op maandagochtend hadden we handenarbeid, maar dan bleef ik in bed liggen. Na een tijdje kon ik dan bij Adriaanse komen. Hij vond school belangrijk voor het geval je het niet haalde bij Ajax. Dan zei ik altijd dat ik toch wel profvoetballer zou worden.''

Andy van der Meijde heeft in zijn carrière veel uitgehaald maar was, naar eigen zeggen, in de Ajax-jeugd best rustig. "Ik was in die tijd nog heel serieus. Later werd ik echt vervelend en kon ik moeilijk met tegenslagen omgaan. Ik heb wel eens een vechtpartij met de fysio gehad, voor de wedstrijd was ik in de kleedkamer aan het etteren en schoot de bal in z’n gezicht. Daar zei hij natuurlijk wat van en toen viel ik hem aan. In het 2e werd ik ooit een keer gewisseld door Jan Olde Riekerink, daar was ik het mee oneens. Uit woede trapte ik tegen de waterzak aan en was Jan zeiknat'', schatert Andy het uit.

Het allermooiste van de hele Ajax-jeugd vond Andy de A1: "Als we met de A1 thuis speelden, trainden we op vrijdag. Ik hoopte dan dat er mensen van Ajax 1 langs de kant stonden, want dan presteerde ik nóg beter."

Lees ook: Team van Toen met Aras Özbiliz