We spreken af in het Belgische Eupen bij een grote Carrefour market met bijbehorende eetgelegenheden. Oliseh komt binnen, begroet enkele mensen en schuift aan. "Normaal zit ik hier bij een ander tentje, maar die is gesloten", begint hij. De oud-Ajacied woont op tien minuten rijden van de plek. "Al bijna dertig jaar. Het is heerlijk hier. Ik voel me goed, ben tevreden met mijn leven en trots op mijn kinderen."
Met een glimlach op zijn gezicht kijkt hij om zich heen en praat hij rustig door. "Ik ben dankbaar voor wat ik nu heb: een prachtig huwelijk en twee mooie kinderen." In het dagelijks leven is hij nog steeds werkzaam in de voetbalwereld. "Ik werk af en toe voor de FIFA als voetbalexpert, wordt soms benaderd door de Nigeriaanse voetbalbond voor advies en ik ben bezig met verschillende zaken in België."
Impact maken
We gaan terug naar 1997. Oliseh komt over van het Duitse 1. FC Köln. "Wow, de tijd vliegt", lacht hij. "Je laat me oud voelen, nu. Maar ik weet het nog goed. Ik was ambitieus en hongerig. Ik wilde een naam vestigen in de club. Mijn ouders hebben ons altijd meegegeven: maak impact op een goede manier. Laat een vingerafdruk achter", 'a fingerprint' zoals hij zelf zegt.
Oliseh was het jaar daarvoor Olympisch kampioen geworden met Nigeria, speelde in 1994 als negentienjarige op een WK en won in datzelfde jaar ook de Afrika Cup. "Het grappige was dat ik relatief bekend was vanwege de prestaties met Nigeria. Maar in Nederland niet. Dat was voor mij een motivatie en het werkte perfect. Ajax zat op dat moment in een moeilijke fase, maar was toen al zo'n historische club met werkelijk geweldige fans. Ze waren 'crazy', op een goede manier. En het enige wat ik moest doen was voetballen en winnen", glimlacht hij weer.
Sympathie voor Olsen
Olsen haalde Oliseh persoonlijk naar Amsterdam. "Olsen is een vriend van mij tot op de dag van vandaag. Hij is een van de mooiste personen die ik heb ontmoet in mijn leven. Ik had naar AC Milan in Italië kunnen gaan, de grootste competitie op dat moment. Maar toen belde Ajax en Olsen. Morten was heel duidelijk en gaf aan wat hij wilde van mij. Ik vond het project en de uitdaging in Amsterdam beter mij passen."
De Deense trainer, die onlangs 75 werd, wekte veel sympathie op bij de Ajacied. "Het heeft iets te maken met Afrikanen. Als je ons goed behandeld, dan zijn we loyaal. We zijn gevoelige mensen en trainers die ons niet goed behandelen, vermijden we. Morten respecteerde iedereen, maar was heel principieel. Je moest hard werken en soms te veel", lacht hij opnieuw. "Ik houd van duidelijkheid, ben eerlijk en respectvol naar mensen en dat werkt vice versa, denk ik. Zo was Morten ook."
Beste vriend 'Baba'
Binnen de Amsterdamse ploeg werd Oliseh snel heel close met zijn landgenoot: Babangida. "Ik zag hem gisteren nog en we hebben gelachen over onze tijd bij Ajax." Babangida is in Nederland om te revalideren na een ernstig ongeluk in Nigeria. Oliseh gaf zijn vriend alle mogelijke steun. "Ik ben direct na het incident naar Nigeria gevlogen om hem te zien, nadat hij terug was uit het ziekenhuis. Hij is als een broer voor me. 'Baba' revalideert hier en het gaat beter met hem dan toen in Nigeria. Het is een sterke man."
Uit het Ajax dat in 1995 de UEFA Champions League won, waren er nog een aantal over in de selectie waar Oliseh terechtkwam. Hij begint over Danny Blind. "Het was een voorrecht om met hem samen te spelen. Hij was zo slim en kon het spel zo goed lezen. Als een leider binnen de groep wist hij hoe het werkte, simpel. Als ik hem zie tegenwoordig is het altijd super samen. En Edwin?", weer begint Oliseh te glimlachen. "In mijn carrière heb ik slechts een paar 'normale' keepers gehad, als je begrijpt wat ik bedoel. Hij was er een van. Met Edwin kon ik praten over het leven, over economie en ik lachte er veel mee. Het verbaasde me niks dat hij algemeen directeur is geworden. Ik mag hem heel graag", doelt hij op Edwin van der Sar.
Shota Arveladze, Michael Laudrup, Andrzey Rudy, Ole Tobiasen, Dean Gorré en Benni McCarthy waren allemaal spelers die aan het begin van het seizoen 1997/1998 samen met Oliseh arriveerden. "Onze spelersgroep was exceptioneel en de kwaliteit op elke positie was hoog. Kijk naar Arveladze en vooral Laudrup. De Deen was onze Zinédine Zidane en altijd een gentleman."
Handelsmerk
De Amsterdammers begonnen wervelend aan het nieuwe seizoen. Volgens de oud-Ajacied had dat maar een reden: "Morten, Morten Olsen. Hij was vanaf moment een zo duidelijk: als we niet eerste worden, falen we. Dat zei hij. Het team volgde hem direct en dat was cruciaal, omdat we veel nieuwelingen hadden. De ploeg was hongerig en ambitieus. We wilden de eerste ploeg zijn die kampioen werd in de ArenA (geopend in 1996, red.). Dat was iets van de nieuwe gasten. Ik had het er veel met 'Baba' over."
Het land was benieuwd naar Ajax' eerste wedstrijd, in eigen huis tegen Vitesse. De Amsterdammers wonnen met 5-0 en Oliseh maakte een fantastische treffer. We laten hem zijn doelpunt zien, en nadat de bal tegen het net vliegt herinnert hij het moment zich weer. "Ja, ik weet het weer. Het werd een beetje mijn handelsmerk. Nu moet ik het niet meer doen, want dan heb ik een massage nodig", lacht hij.
"Je krijgt geen tweede kans voor een eerste indruk. Heel Nederland was benieuwd naar ons. In deze wedstrijd domineerden we direct", gaat hij verder over dat duel. "Het doel was duidelijk dat seizoen. We wonnen, afvinken en door, zo zagen we dit duel en alles dat zou komen."
Rol in de ploeg
Ajax denderde door en Oliseh had een mooie rol in de ploeg, erkent hij. "Ik was rustig wanneer het moest, maar er waren ook veel spelers die mij om hulp vroegen. Ze kwamen wel eens eten bij mij om over zaken te praten. Als ik spelers uit die tijd nu weer zie, voelt het zo vertrouwd. Mijn vrouw moet altijd weer lachen als ze ons nu samen ziet."
We laten Oliseh opnieuw kijken naar doelpunten van hem tegen onder meer NEC, sc Heerenveen, AZ en zijn vrije trap tegen Fortuna Sittard. Hij buigt zich voorover en kijkt aandachtig met een grote glimlach naar zijn treffers. "Ik oefende elke donderdag na de training. Het is echt leuk om dit te zien, ik heb dit al heel lang niet gezien", zegt hij dankbaar. "Ik voel me wel ouder, moet ik zeggen, nu ik dit zie." Zijn goal tegen AZ komt voorbij. "Oh, niet slecht", zegt hij op zijn beste Nederlands. "Ik was niet zo slecht, hè", lacht hij.
Winnen en genieten
Met een gigantisch doelsaldo werden de Ajacieden van Olsen in 1998 uiteindelijk kampioen zonder te spelen. Ook de KNVB Beker ging naar Amsterdam. In de finale werd PSV met ruime cijfers verslagen: 5-0. Oliseh vertelt over die eindstrijd. "We wilden een statement maken en PSV zo graag verslaan, omdat zij de enige waren die ons hadden verslagen (3-4) voordat we kampioen waren. Ze hadden onze kerst verprutst (Ajax – PSV was op 21 december 1997). Ik had slechte zin met de kerstdagen en Olsen ook vertelde hij later. We wilden niet alleen winnen, we wilden ze echt overklassen."
"Maar de tijd gaat snel", gaat Oliseh verder. "Vijftig jaar alweer. Als ik terugkijk op die tijd, krijg ik zo'n goed gevoel. Er zat zoveel chemie, energie en plezier in de groep. Als ik nu word uitgenodigd voor feestjes of reünies bij Ajax, ga ik altijd. Zelfs mijn vrouw zegt dat ik moet gaan. Want het was zo'n geweldige tijd en zo'n geweldige groep. Ik had echt een fantastische periode in Amsterdam, een van de beste uit mijn carrière."
