Leonardo: 'Ajax mijn vader, Feyenoord mijn moeder'

In de aanloop naar een Klassieker van vorig seizoen sprak Ajax.nl met Leonardo over het beladen duel tussen de aartsrivalen. In aanloop naar de 186e editie tussen Ajax en Feyenoord opnieuw aandacht voor het bijzondere verhaal van de Braziliaan die voor beide clubs uitkwam.

De eerlijke Leonardo legt uit waarom hij liever niet kijkt naar het duel tussen Ajax en Feyenoord: ,,Ik ben heel gevoelig met die dingen. Dan ga ik denken aan vroeger. Waarom is alles zo gelopen? Waarom heb ik dat niet meer? Ik accepteer het, maar daarom kijk ik liever niet meer naar wedstrijden. Dan word ik een beetje verdrietig…''

Feyenoord noemt hij zijn moeder, vanwege zijn eerste stappen in het profvoetbal: ,,De periode in de jeugd was het mooiste. Ik voetbalde zonder stress, puur omdat ik het leuk vond. Uiteindelijk vliegt de tijd voorbij en besef je eigenlijk niet wat er allemaal aan komt. Het debuut was een kippenvelmoment. Ik had lang gewacht en was enorm trots op mezelf. Ik kon een week niet slapen.''

Na 5 jaar bij Feyenoord maakte Leonardo de overstap naar NAC Breda. De technicus werd clubtopscorer en trok na 1 seizoen naar Ajax, mede door een gezellig gesprek met Henk ten Cate. 

,,Ik had een moeilijke periode achter de rug en ik wilde lekker voetballen. Ik had ook contact met PSV, waar Ronald Koeman trainer was. Maar die gesprekken waren niks aan. Daarna sprak ik met Ajax-coach Ten Cate. Hij was heel gezellig en toen was de twijfel weg. Ik wilde niets anders dan Ajax.''

Hij had een goed gevoel bij de club uit Amsterdam: ,,Ajax is een beetje Braziliaans. Ze hebben een duidelijke filosofie en houden van aanvallen en mooi voetbal. Dat is ook mijn stijl. Ik wil lekker voetballen en het publiek vermaken.''

Ondanks de lovende woorden over Ajax kijkt Leonardo terug op een moeilijke periode: ,,Ik was net terug van een zware blessure en dacht: 'Hehe… Nu gaat het écht beginnen!' Maar toen raakte ik na 3 maanden weer geblesseerd en kwam alle ellende nog een keer terug. Iedere keer kwam ik terug en kreeg ik weer een klap.“

Leonardo kon na zijn 2e zware kruisbandblessure rekenen op veel steun: ,,Ik kreeg zo veel liefde binnen de club. Alle spelers en mensen binnen de club hebben me toen echt gesteund. De dokter was een topper, Herman Pinkster was heel belangrijk en ook David Endt heeft mij erg geholpen. De technische staf was goed voor mij. Dat was fijn.''

De steunbetuigingen van fans stroomden ook binnen: ,,Er stonden ineens 2 zakken vol steunbetuigingen bij de club. Niemand kon het geloven. Het deed mij wel pijn, want ik dacht dat het niet meer ging gebeuren. Ik was klaar om te vlammen.''

De technische dribbelaar zag teamgenoten de stap naar de wereldtop maken: ,,Ik had het van Wesley Sneijder wel verwacht. Hij was nog heel jong, maar kon al enorm snel draaien en schieten. Ik wist dat hij de absolute top zou halen, want hij wist ook precies wat hij wilde.''

De absolute wereldtop, dat was waar ook Leonardo van droomde. Maar dat mocht helaas niet zo zijn: ,,Je moet hopen dat je fit blijft. Dat is belangrijk. Ik weet dat ik als ik de blessures niet had gehad, ik ook zo ver had kunnen komen. Maarja helaas... Story of my life. Sommige mensen hebben pech en ik was zo’n pechvogel. Ik accepteer dat. Ik heb bij de 2 mooiste clubs van Nederland gespeeld, namelijk Ajax en Feyenoord. Daar kan ik ook enorm trots op zijn.”

Leonardo beleefde echter ook mooie momenten bij Ajax, zoals zijn doelpunt tegen Hamburger SV in de Europa League: ,,HSV wilde mij graag hebben, maar Zeljko Petrovic praatte vaak slecht over mij. Ik had het er met Luis Suarez en Klaas Jan Huntelaar nog over dat het mooi zou zijn als ik zou scoren.''

Leonardo begon als wissel en had een voorgevoel: ,,De wedstrijd was heel moeilijk. Op de bank zei ik tegen Bruno Silva: 'Deze wedstrijd is voor mij. Ik voel het! Ik voel iets!' Toen moest ik er de 2e helft in en ik maakte de winnende treffer. Ik liep daarom naar Bruno. Zo van: zie je wel! Samen lachen! Bruno was mijn beste vriend, ook omdat hij Zuid-Amerikaans is.''

Leonardo geniet van de Zuid-Amerikaanse invloeden bij Ajax: ,,Als David Neres zo blijft spelen, dan wordt het zondag een moeilijke wedstrijd voor Feyenoord. Toen ik in Nederland was heb ik een paar wedstrijden gezien. Neres moet honger hebben en vechten, want de stijl van Ajax is perfect voor hem. Die is anders dan bij Feyenoord. Daar ligt focus meer op verdedigen. Ajax gaat vol op de aanval.''

Leonardo voorspelt dan ook een zege voor Ajax: ,,Ajax wint altijd thuis. Zij spelen daarnaast enorm aanvallend voetbal. Sorry voor Feyenoord, maar zij kunnen niet verdedigen. Dat gaat problemen opleveren.''

Ronaldinho, Romario en Adriano
Waar David Neres en Danilo Pereira kozen voor Ronaldinho als idool, komt Leonardo uit een generatie eerder: ,,Ronaldinho is een beetje na mijn tijd. Daarom kies ik voor Romário de Souza Faria. Dat was mijn idool. Daarna kwam de generatie met Ronaldo en Ronaldinho.

Ronaldinho komt van een andere planeet, maar ik vind het jammer dat hij niet geprobeerd heeft om een lange tijd top te blijven net als Lionel Messi. Ronaldinho was nooit geblesseerd en altijd fit. Dan vind ik het zonde. Het ging om de lifestyle.''

Ook Adriano Leite Ribeiro behoorde tot deze generatie. Leonardo kende hem van vroeger: ,,Ik heb ooit op het Amsterdam Tournament shirtje met hem geruild, omdat we elkaar kenden. We groeiden op in Jacerezinho, een wijk in Rio de Janeiro. Hij woonde aan de rechterkant en ik aan de linkerkant. We spraken elkaar een half jaar geleden nog. We hebben veel gezamenlijke kennissen en speelden ook samen in het jeugdelftal van Brazilië O20.''

Tot slot vertelt Leonardo dat hij vroeger graag trainer wilde worden, maar daar is hij nu niet meer zeker van: ,,10 jaar geleden wilde ik graag trainer worden, maar het voetbal is veranderd. Het gaat te veel om statistieken en dat wordt steeds erger. Nederland had een prachtige voetbalschool, maar nu hebben vooral mensen die niet hoog gevoetbald hebben de macht."

,,In mijn tijd braken veel technische spelers door, zoals Wesley Sneijder, Rafael Van der Vaart en Arjen Robben. Dat soort spelers mis ik op dit moment een beetje. Neem een voorbeeld aan Messi. Hij hoeft bijna niet mee te verdedigen bij FC Barcelona, maar als hij de bal krijgt dan gaat hij los.  Dat is voetballen. Niet alleen maar rennen, verdedigen en praten. Gewoon lekker voetballen."

De bevlogenheid waarmee Leonardo praat verklapt zijn grote passie voor voetbal: ,,Voetbal blijft altijd mooi. Dat is ook het lastige, ha ha. Voetbal is mijn leven. Daar ben ik voor geboren en het zit in mijn bloed. Dat krijg je met Ajax als vader en Feyenoord als moeder. Dat zal altijd zo blijven."