In deel 1 van de #BeFire-serie komen Kay-Lee de Sanders, Ellen Jansen, Marjolijn van den Bighelaar, Iina Salmi en Eshly Bakker aan bod.
Verdediger Kay-Lee de Sanders trapt af met haar #BeFire moment.
De Sanders: ''Ik had een vroeger een coach die niet in mij geloofde, ik stond niet in de basis en hij gaf mij nooit het vertrouwen. Al vanaf kinds af aan wilde ik bij Ajax spelen, de club van mijn stad. Dat doel ben ik altijd voor ogen blijven houden en ondanks het gebrek aan vertrouwen van mijn coach ben ik keihard blijven werken. Ik wilde mijn coach het tegendeel bewijzen en dat is gelukt, want ik speel nu bij Ajax.''
We ask you not to tire, we urge you to be fire. ��#BeFire #ForTheFuture pic.twitter.com/HhamD8e31i
— Ajax Vrouwen (@AjaxVrouwen) January 30, 2020
Aanvaller Ellen Jansen neemt het stokje over.
#BeFire Ellen Jansen: ''Op mijn 18e heb ik een half jaar lang met een blessure rondgelopen en het was niet duidelijk waar mijn klachten vandaan kwamen. Ik heb daar een litteken van 9 centimeter aan overgehouden. Steeds als ik dit litteken zie word ik herinnerd aan mijn blessure en weet ik hoe blij ik ben dat ik blessurevrij kan voetballen.''
Als derde aan de beurt is Marjolijn van den Bighelaar. Zij vervolgt: ''Bij mijn vorige club (PSV red.) heb ik een ernstige rugblessure gehad. Deze blessure liep ik op tijdens een wedstrijd toen ik een knietje in mijn rug kreeg. Ik had erg veel last van mijn rug, maar ik bleef toch voetballen. Uiteindelijk bleek dat er een rugwervel op breken stond. Ik was aan het trainen en werd per direct van het veld gehaald. Ik heb 12 weken lang een gipskorset gehad. De dokter zei dat ik waarschijnlijk nooit meer kon voetballen, maar ik heb gelijk gezegd dat ik zou terug komen op het veld. Uiteindelijk ben ik ervoor blijven vechten en met een fantastisch resultaat, want nu speel ik sinds 2013 voor Ajax, mijn droomclub.''
De Finse middenvelder Iina Salmi deed als vierde haal verhaal: ''Ik heb jarenlang in Finland gevoetbald. De 1e wedstrijden van het seizoen bij mijn club zat ik vaak op de bank. Door heel hard te werken was ik na een tijd niet meer weg te denken uit de basiself. Mijn beste seizoen was in 2015, daarna kreeg ik in 2016 de kans om mijn 1e professionele contract te tekenen bij een grote club in Zweden. Mijn droom om profvoetballer te worden werd werkelijkheid.''
De ras-Amsterdammer Eshly Bakker sloot deel 1 van de #BeFire-reeks af. Eshly Bakker: ''Ik heb vanaf mijn 17e tot aan mijn 20e gelopen met een blessure aan mijn knie. In die periode is mijn knieschijf in totaal 5 keer uit de kom geweest. Toen de arts naar mijn knie keek, ik was toen net 19 jaar, zei hij: het is een wonder dat je zo ver bent gekomen met deze knie. Een operatie was noodzakelijk en ik onderging als proefkonijn een methode die nog niet eerder bij een topsporter was gebruikt, ik moest op een hoger niveau terugkomen. Na ruim 6 maanden revalideren maakte ik in april 2013 mijn rentree bij de Ajax Vrouwen. Ik bekroonde mijn invalbeurt met een doelpunt!''
��@eshlybakker: 'Een knieblessure hield mij ruim 6 maanden aan de kant. In april 2013 maakte ik mijn rentree bij de #AjaxVrouwen. Ik bekroonde mijn invalbeurt met een doelpunt, dat is voor mij #BeFire!' ��#ForTheFuture
— Ajax Vrouwen (@AjaxVrouwen) February 27, 2020
Bekijk ook: #DEDICATED - Jonna van de Velde
Tekst: en beeld: Ajax.nl
