Christian Rasmussen: nu al op zijn plek bij Ajax

Een klein uurtje na het laatste fluitsignaal komt Christian Rasmussen de kleedkamer uit. Hij zoekt zijn vader Lars op, die speciaal uit Denemarken is overgekomen om zijn zoon in actie te zien. De 16-jarige Deen wordt onderweg naar Rasmussen senior door verschillende mensen gecomplimenteerd met zijn verdienstelijke wedstrijd. "Well played, Christian", zegt een supporter.

Rasmussen neemt de felicitaties dankbaar in ontvangst en kijkt zelf eveneens tevreden terug op zijn vuurdoop op de Toekomst. "Ik denk dat ik prima gespeeld heb", zegt hij. "Het team helpt mij enorm, omdat ik nieuw ben in deze omgeving. We hebben goed gespeeld, alleen jammer dat we niet wonnen. We hebben als team nog veel te leren, hoe we met elkaar moeten samenspelen. Maar overall ben ik tevreden."

Lange Deense traditie
Ajax en Denen vormen al jarenlang een gelukkig huwelijk. Denk aan spelers als Sören Lerby, de gebroeders Laudrup, Christian Eriksen en Lasse Schöne, die allen furore maakten in Amsterdam. Die Deense connectie was echter niet direct de reden voor Rasmussen om te tekenen bij Ajax. "Meer de clubhistorie en het werken met jonge spelers", verklaart de aanvallende middenvelder. "Ajax is een grote club en een club waar je de rest van je carrière kan blijven spelen. Daar droom ik van. Ik ben erg dankbaar om hier te zijn."

Gevraagd naar zijn favoriete landgenoot die ooit voor Ajax uitkwam, kiest Rasmussen voor een naamgenoot. "Dat is waarschijnlijk Christian Eriksen", antwoordt hij. "Gewoon omdat ik van zijn speelstijl hou en we een beetje vergelijkbaar zijn op bepaalde vlakken."

De lange, blonde Scandinaviër vervulde in Denemarken de rol van vleugelaanvaller, maar opereerde tegen Feyenoord als aanvallende middenvelder. "Ik heb altijd op de rechtsbuitenpositie gespeeld, dus ik zie mezelf als een aanvaller. Maar ik kan ook uit de voeten als aanvallende middenvelder. Ik heb een goed spelinzicht en ben in staat mijn ploeggenoten te helpen door de juiste ballen te geven."

Beide facetten kwamen in de mini-Klassieker aan het licht. Wist Rasmussen eigenlijk af van de rivaliteit tussen Ajax en Feyenoord? "De coaches en mijn teamgenoten hebben het vuurtje een beetje opgestookt", vertelt de Deen met een glimlach. "Je moet gewoon winnen en presteren. Dat is hetzelfde als in Denemarken, waar ik vandaan kom. Sommige clubs liggen elkaar niet zo."

Het resultaat is niet zoals gewenst, maar zijn spel én doelpunt zorgen voor een goed gevoel bij de tiener. Of het een typische Rasmussen-goal was? Hij lacht en knikt bescheiden. "Ja, ik denk dat ik dit kan. Ik gebruikte mijn kracht en snelheid, dus dit zou je een typische Rasmussen-goal kunnen noemen."

Als het aan hem ligt, komen daar nog vele successen bij. Zijn start is in ieder geval veelbelovend. "Ik krijg veel hulp van mijn familie, coaches, teamgenoten en het gastgezin waar ik verblijf. Ik woon bij gastouders in Amstelveen. Het is een leuke plek, dichtbij de Toekomst. Ik neem elke dag de bus. Een ritje duurt ongeveer 35 minuten, dus dat is makkelijk te doen."

Een paar voetbalwoorden
Rasmussen probeert zich zo snel mogelijk aan te passen. Daarvoor volgt hij bijvoorbeeld Nederlandse les. "Ik heb een goede lerares en mijn teamgenoten en gastouders pushen mij – op een positieve manier – het te leren. Ze helpen mij als ik iets niet begrijp of wil weten hoe je iets moet uitspreken. Welke woorden ik al ken? Haha, we zijn nog maar net gestart met de easy ones. Rechts, links, een paar voetbalwoorden. Het is lastig om te spreken, maar dat komt over een tijdje wel." Rasmussen zit op zijn plek, benadrukt hij meermaals. "I’m happy."

Lees ook: Toekomst-alert: Mini-Klassieker O17 onbeslist
Bekijk ook: Highlights Ajax O17 - Feyenoord O17