Throwback | Uit het fotoalbum van Noussair Mazraoui

In de rubriek 'Uit het fotoalbum van' haalt een Ajacied bijzondere herinneringen op aan zijn jeugdjaren. In deze 1e aflevering, gemaakt in de zomer van 2018, bladeren we door het fotoalbum van Noussair Mazraoui.

''Ik had een gek kapsel op de linker foto! Een poging tot een soort hanenkam, haha. Dat deed ik omdat ik van mijn ouders nooit de zijkanten mocht weghalen. Ik zie dat ik er nog steeds op lijk, alleen heb ik geen hanenkam meer. En de tanden zijn al een beetje volgroeid. Het zag er niet goed uit, maar het is goed gekomen.''

''Bij de rechter foto was ik van te voren expres naar de kapper geweest. Qua ijdelheid ben ik dus ook wel veranderd. Vroeger boeide mij dat helemaal niks. Als je foto’s ziet van de D1 of C1, dan zie je mij met een boshoofd staan. Maar nu vind ik het belangrijk om er netjes uit zien.''

''Ik zie ook een pretbek. Als kind besefte ik niet dat je soms ook serieus moest zijn. Die knop kon ik niet omzetten. Dan was ik de hele dag aan het ouwehoeren en dan ging ik na de training nog steeds grappen maken. Ik heb de knop omgezet. Als ik dat niet had gedaan, dan had ik hier nu niet gestaan. Qua gedrag, qua koppigheid. Ik was altijd een speler die het laatste woord wilde hebben. Waarom weet ik niet. Maar dat heb ik veranderd, want trainers houden daar niet zo van.''

''Ik lach op de rechter foto misschien wat minder, omdat het nu wat serieuzer is allemaal. Maar als het kon, zou ik daar ook een big smile doen. Ik heb mijn hele leven een happy face! Ook al voel ik mij wat minder, ik blijf altijd lachen. Het is geen masker. Als ik bij Ajax kwam, vergat ik alle zorgen die ik had. Het huiswerk op school, toetsen die ik de volgende dag moest maken. Ik kwam met stress naar Ajax. Dan ging ik trainen en vergat ik alles. Daarna moest ik naar studie en dan dacht ik: ah neee…''

Mini-Nous & Mini-Yassine (2005)
''Mijn famous foto! Mini-Nous en mini-Yassine. Ik vind dit echt een superplaat. Mijn moeder stuurde deze foto naar mij. Die kleding kan eigenlijk echt niet. Het is dat ik mijn armen omhoog heb, maar mijn moeder haalde altijd shirts die tot mijn knieën kwamen. Zodat ik erin kon groeien.''

''Deze heb ik op mijn Instagram gezet, omdat ik het zo’n mooie foto vond. Ik had deze er opgezet toen mijn neefje jarig was. We zijn iedere dag bij elkaar, echt heel close. We zijn neefjes, maar ook écht vrienden. We volgen elkaar overal. Ik sliep vroeger vaak in hun flat. Zijn vrienden waren mijn vrienden. Zo waren we altijd met elkaar en dat is eigenlijk nooit veranderd. We hebben pijn, verdriet, vreugde, alles met elkaar meegemaakt.''

Ajax C1 van 2011 - 2012
''Dit was de C1 in het jaar dat we kampioen werden. Negen jongens uit dit team hebben het gered. Ik speelde bijna alles onder Michel Kreek. Die jongen in het midden met die rode haren - Florian Toen - was mijn concurrent op rechtsachter. Ik kreeg dit jaar de voorkeur, behalve op het moment dat we tegen AZ moesten. Want daar speelde Anthony Berenstein. Ik kon hem niet verdedigen. Florian was het medicijn op zijn gevaar.''

''Ik ging die tijd heel veel met Appie om. Na dit jaar gingen we met dit team voor ruim 2 weken naar Singapore voor een jeugdtoernooi. Ik sliep met Appie op de kamer. We hadden ruzie gekregen, omdat een grapje van mij verkeerd viel bij hem. Dus we spraken 1 week niet met elkaar...''

''Daarna moesten we het opnemen tegen Inter Milan. Appie stond rechtsmidden, ik rechtsback. We speelden allebei een fantastische wedstrijd. Alles lukte. Na de wedstrijd keken we elkaar aan, liepen we naar elkaar toe en gaven we elkaar een dikke knuffel: alles was weer goed. We waren weer de dikste vrienden. Bij de beste vriendschappen horen zulke momenten erbij. Uiteindelijk heb ik 11 jaar met hem in de jeugdopleiding gezeten.''

''Het is mooi om Appie op deze foto te zien. Ik heb het echt een plaats kunnen geven. Mensen zeggen vaak dat tijd geneest. Het is nu al een meer dan 1 jaar geleden. Eén ding is zeker: ik vergeet Appie nooit en blijf iedere dag aan hem denken.''