"Ik hoop nog een keer ontslagen te worden, zodat ik al die videobanden kan bekijken. Daar heb ik nu geen tijd voor." Het is een (uiteraard) sarcastische, maar ook treffende opmerking die Louis van Gaal kort voor het boarden van een vliegtuig richting Gerrit Eegdeman maakt. Laatstgenoemde, een gepensioneerde snackbarhouder uit Stolwijk, had in die tijd een unieke positie dicht op het team.
Band met spelers en staf
Eegdeman reisde vanaf de jaren zeventig Ajax achterna, en had altijd zijn camera mee. Iedereen bij Ajax kende hem. 'Ome Gerrit' werd hij genoemd. Hij behoorde tot de groep supporters die tijdens Europese reizen met het team meereisde met het vliegtuig en bij de trainingen ter plekke mocht zijn. Hij kreeg een band met spelers en staf, iets wat blijkt uit de opmerking van Van Gaal. De succescoach vertrouwde Eegdeman en zodoende was het min of meer vanzelfsprekend dat de Zuid-Hollander als een soort fly on the wall om het team bewoog.
Eegdeman overleed in 2018 op 84-jarige leeftijd en liet zijn filmmateriaal achter aan Ajax Erfgoed. In deze Ajax DOC komen veel van zijn beelden terug, iets dat ook geldt voor drie andere filmmakers. Naomi en Guus bijvoorbeeld, al een levenlang Ajax-supporters en zo verknocht aan de club dat ze zelfs hun trouwfoto in De Meer lieten maken. Het hele Champions League-seizoen waren ze erbij.
Historische beelden
Dat vastleggen deed ook de geboren Haarlemmer Wim: iets in hem zei dat hij de wedstrijden moest vastleggen. Voor zichzelf, voor later, en nu dus, voor deze documentaire.
Zo logisch en vanzelfsprekend als dat anno 2025 misschien klinkt, was dat destijds niet. Nu zijn we gewend vaak beelden vanuit het supportersperspectief van de tribunes te zien. Hoe makkelijk is het nu snel een filmpje te maken met je smartphone. Dertig jaar geleden had nog bijna niemand een mobiele telefoon, zou het sowieso nog bijna vijftien jaar duren voordat smartphones een camerafunctie hadden, en was nog ver voordat alle bekende social media-platformen hun intrede zouden doen. Je had een relatief dure en zware camera nodig, en moest goed nadenken over wat je filmde, omdat de duur van je bandjes de opnametijd bepaalde. Onbewust maakten de amateurfilmers gouden opnames.
Die historische beelden - op weg naar Europese uitwedstrijden, vanaf de tribunes in Triëst, Split, München, Wenen en ons eigen Olympisch Stadion - zien we nu voor het eerst. We zien hoe de supporters die erbij waren de wedstrijden beleefden. De reis door Europa maakten en samen met het team eeuwige glorie beleefden in het Ernst Happel Stadion in Wenen. Dichterbij komen we niet. Dit is hoe Ajacieden op de tribunes dat seizoen beleefden.
