Krol won tussen 1970 en 1980 zes landstitels, vier KNVB Bekers, een Wereldbeker, twee keer de Supercup en drie keer de Europa Cup I met Ajax 1. Met 457 officiële duels in Ajax 1 staat de verdediger op plek zes in het rijtje Ajacieden met meeste wedstrijden. Krol was niet alleen een fantastische voetballer, maar ook een voorbeeld voor jonge spelers en een ongelofelijke winnaar. Als belangrijke pion in het Gouden Ajax won hij in 1971, 1972 en 1973 de Europa Cup I.
Stuy: vriend en betrouwbare sluitpost
Een van de hoofdrolspelers van het Gouden Ajax is doelman Stuy. De oud-Ajacied kwam in 1967 over van Telstar. Krol, die vier jaar jonger is, speelde toen nog in het tweede. "Na de verloren finale van de Europa Cup 1 in 1969 tegen AC Milan haalde Rinus Michels het mes door de selectie. Zo kwam Ruud in de picture bij het eerste."
Krol schoof door vanuit het tweede en Stuy herinnert zich een jongen die zich snel thuis voelde. "Hij moest wennen aan het niveau, maar pakte dat heel snel op." Het duo beleefde samen de grootste successen in het wit-rood-wit. De Ajacieden grepen in 1971 de eerste Europa Cup I in de clubhistorie. Op Wembley werd het Griekse Panathinaikos met 1-0 verslagen. Krol deed niet mee vanwege een breuk in zijn onderbeen. "Helaas heeft hij die niet meegemaakt op het veld", zegt Stuy.
De verdediger was er wel bij in Engeland. Goed gekleed en met krukken meldde Krol zich tussen het publiek en vermaakte hij zich opperbest. "Ruud had een prachtig pak aan, want hij was gecharmeerd van kleding. Zo ben ik ook ooit meegegaan naar zijn kleermaker. Ik wilde ook wel zo'n strak kostuum met wijde pijpen", lacht Stuy. "We kochten stof in Amsterdam en lieten bij zijn kleermaker een prachtig pak maken."
De band die ontstond tussen de twee was goed. Stuy, zelf in die periode woonachtig in IJmuiden, kwam tussen de middag weleens bij Krol. "Hij nam me vaker mee naar de Johan de Breestraat in Amsterdam. Daar had zijn vader een winkel en dan gingen we een hapje eten."
Krol groeide uit tot een moderne verdediger, die geweldig fungeerde in het totaalvoetbal van Ajax uit de jaren zeventig. "Hij was goed aan de bal, sterk en hij had een geweldige pass. Wij speelden totaalvoetbal en dat wilde zeggen dat de backs ook mee naar voren gingen om voorzetten te geven. Krol deed dat geweldig aan de linkerkant met Piet Keizer."
Als doelman prees Stuy zich gelukkig met zo'n man voor zich. "Ik kon hem blindelings vertrouwen. Een rots in de branding en een echte motivator." Het leverde uiteindelijk een prachtig record op. De Ajax-keeper werd de langst niet gepasseerde doelman in het voorjaar van 1971: 1082 minuten zonder tegendoelpunt.
"Er kwam ooit een journalist naar me toe die begon over een mogelijk record", gaat Stuy verder. "Ik heb dat toen met de jongens die voor me stonden in het veld besproken. We waren er zeker van om dat record te halen en uiteindelijk heeft het elf wedstrijden geduurd en was ik de minst gepasseerde doelman."
Naar de discotheek
Tot slot haalt Stuy nog een anekdote op waarbij hij een glimlach niet kan onderdrukken. "Ik hoorde later dat Ruud ooit op een zaterdag in een discotheek in Amsterdam zat, de avond voor een wedstrijd. Er kwam toen een assistent van Michels kijken of er Ajacieden waren. En ja hoor, Krol zat er", zegt Stuy met een enthousiaste toon. "In plaats van dat hij naar huis ging vroeg Ruud of hij mocht dansen met de vrouw van de assistent. Dat was Ruud", lacht Stuy.
Na de gouden jaren en de uittocht van de grote namen groeide Krol uit tot een boegbeeld van de Amsterdammers. Op basis van zijn kwaliteit, ervaring en uitstraling was hij een voorbeeld voor alle jonge spelers die nieuwe Amsterdamse successen wilden behalen met de club.
Van Dord: leerling en beoogd opvolger
Van Dord werd geboren in Amsterdam en doorliep de jeugdopleiding van Ajax. Daar zag hij als C-junior iemand lopen met een geweldige uitstraling: Ruud Krol. "Er liep echt wat over het veld. Het was altijd een imposant figuur."
De Amsterdammers wonnen in 1971, 1972 en 1973 de Europa Cup I. Met spelers als Johan Cruijff, Sjaak Swart, Keizer, Gerrie Mühren, Krol, Wim Suurbier en Stuy voltooiden de Ajacieden de trilogie in 1973 dankzij een 1-0-zege op Juventus. Van Dord ging in de zomer van 1973 mee op trainingskamp. "De meesten van het Gouden Ajax zaten er nog op dat moment. Ik heb daar echt mijn ogen uitgekeken."
In 1974 schoof Krol een positie op. De Ajacied ging van linksback naar libero en vormde vanaf toen vele jaren het centrale duo met voorstopper Van Dord. "Onze band was goed. Iedere jonge speler in de ploeg kreeg een soort mentor toebedeeld. Keizer ontfermde zich bijvoorbeeld over Gerrie Kleton en ik kreeg Ruud. Zo werden we onder de vleugels genomen. Ruud was mijn mentor en hij lette op me."
"De klik was goed", gaat Van Dord verder. "Op het veld kreeg ik veel tips, maar ook daarbuiten. Wat ik ervoor moest doen én laten om in het eerste te komen en te blijven." De oud-verdediger vertelt een verhaal over een avondje stappen na een uitduel met FC Twente. "Om half twee stond er een taxi voor de deur en zei Ruud: 'Pim, kleine, hup naar huis.' Zo werd er op mij gelet. En die naam… kleine. Ik was net zo groot, maar ik was een 'broekie' natuurlijk", lacht hij.
Later werd Van Dord vaker geholpen door Krol buiten het veld. "Zijn vader ondersteunde mij bij contractbesprekingen en Ruud bracht me naar een andere fysio om me verder te helpen met mijn blessure waar ik niet vanaf kwam."
Dat Krol er alles voor over had om op een topniveau te blijven spelen is iets wat Van Dord altijd opviel. "Hij was elke dag bezig om beter te worden. Het ging om kleine dingen, maar bij een club als Ajax moet je elke dag gebruiken om beter te worden. Zeker toen we op dat hoge niveau speelden."
Van Dord hield rekening met het moment dat Krol zou vertrekken. Hij wilde het stokje overnemen en nam alle tips tot zich. Uiteindelijk kwam het niet zover. Krol en Van Dord droegen vanaf 1980 allebei niet meer het Ajax-shirt. Krol vanwege zijn transfer naar Canada en Van Dord omdat een slepende achillespeesblessure hem moest doen besluiten te stoppen. "Ruud was uiteindelijk een van degenen die het langst bleef. En ik was heel gefocust op het moment dat ik het ging overnemen. Dat is er helaas niet van gekomen door mijn blessures."
"Ruud had altijd twee uitspraken die ik me herinner", gaat Van Dord verder. "De een ging over vorm. Je wist in de ochtend nooit of die er was. Maar honderd procent inzet kon ik altijd geven. En dan zie je die dag wel of je er lekker inzit. Dan moet een ploeg als Ajax, als iedereen dat doet, altijd voor het kampioenschap gaan, zei hij."
Van Dord stopt kort met praten voordat hij aan de volgende uitspraak begint. "Ruud zei ook tegen me: God heeft ons twee oren en een mond gegeven. Je moet meer luisteren dan praten, kleine."
Waardering
Van Dord begint te lachen en koestert de band met Krol. "Altijd als ik hem tegenkom in Nederland, begint hij over de halve finale in het seizoen 1979/1980." De Amsterdammers werden dat seizoen in de Europa Cup 1 uitgeschakeld door de latere winnaar Nottingham Forrest. Van Dord ontbrak beide wedstrijden vanwege zijn blessure. "Als jij fit was geweest tegen Nottingham hadden we de Europa Cup gewonnen, zegt Ruud altijd. Dat is een blijk van waardering en dat is wederzijds. Ik heb een mooie tijd met hem gehad. Het is een geweldig mens."
Schoenaker: bewonderaar en trots
Schoenaker kwam in 1976 over van De Graafschap. "Ik werd ontvangen als een Superboer", begint hij lachend. De nieuweling trof in Amsterdam enkele spelers aan van de ploeg die in de begin jaren zeventig drie keer op rij de Europa Cup 1 had gewonnen. "Het was voor mij bijzonder om bij een club te komen met zo'n Europese status." Schoenaker begint: "Stuy, Barry Hulshoff, Suurbier en Krol. Ik ben heel trots dat ik met zo'n Ajacieden heb mogen spelen."
De op dat moment jonge Schoenaker herinnert zich Krol als een leider en een echte man. "Hij was erg goed en ik heb heel veel van hem geleerd. Hij is natuurlijk enkele jaren ouder dan ik en had toen al veel ervaring. Als jonge spelers werden wij ook vaker door Ruud op de vingers getikt. Als ik soms een hakbal gaf, kreeg ik op mijn sodemieter. Dat gebeurde toen, maar hij was een echte prof."
"Coachen, praten en constant bezig zijn met ons", gaat de oud-Ajacied verder. "Wij hadden dat nodig. Ik heb daar zoveel van opgestoken." Schoenaker vertelt dat Krol op en buiten het veld écht een uithangbord was. "Het was de mooiste man van het elftal. Dat straalde Ruud uit en hij was populair bij de dames."
Uitstraling
Krol vertrok in 1980 bij de Amsterdammers en won drie landstitels samen met Schoenaker. De middenvelder bleef nog vijf jaar zitten en merkte het gemis na het vertrek van de verdediger. "Het was een mannetje en hij straalde heel wat uit naar de supporters, naar de spelers en richting het hele Nederlandse voetbal."
Het volume van zijn stem gaat iets omlaag en Schoenaker sluit in alle rust het gesprek op een dankbare manier af. "De successen die ik met hem heb gevierd waren geweldig. Ruud was een topaanvoerder voor mij. Ik wil hem graag de groeten doen en feliciteren met zijn 75e verjaardag."
