Mulder: 'Dit was een wedstrijd die paste in de grote Ajax-traditie'

Mulder kwam in de zomer van 1972 over van RSC Anderlecht. "Ik droomde van Ajax, maar uiteindelijk was het meer een tranendal dan een succesverhaal", refereert Mulder aan zijn blessureleed. "Ik weet nog dat ik met mijn zoon een balletje over aan het trappen was en toen raakte ik geblesseerd aan mijn knie. Bij de dokter werd ik niet goed behandeld. Drie maanden later werd ik pas geopereerd. Ik werd moedeloos van al die blessures. Achteraf gezien vind ik het nog knap dat ik er niet aan onderdoor ben gegaan."

Toekijken
Ajax won dat seizoen grote prijzen, terwijl Mulder vanwege zijn knieproblemen veel vanaf de zijkant moest toekijken. Ook op het moment dat Johan Cruijff de derde Europacup omhooghield, keek Mulder toe. Een paar maanden later vertrok Cruijff. "Johan was niet te vervangen, dat was het einde van een tijdperk."

De dubbele finale in 1974 tegen AC Milan om de Europese Supercup was de laatste kans op een Europese prijs. Voor Mulder was het de eerste mogelijkheid op een trofee. Het werd een avond om niet te vergeten. "De beker was nieuw en de grootste beker ooit. Ontilbaar. Ik speelde toen weer."

Startsein
In het eerste duel verloren de Amsterdammers met 1-0. Een week later liet het Gouden Ajax, met Mulder in de basis, de grote klasse zien. Het werd 6-0. "Dat was de enige 'cup' die ik met Ajax gewonnen heb. In de geschiedenis van de club is het een voetnoot, maar in mijn leven niet. Ik gaf het sein voor een schitterende overwinning tegen een goed AC Milan."

Mulder bekijkt, vijftig jaar later, zijn openingsgoal van de return in Amsterdam. "Het geluid van het Olympisch Stadion hoort bij mij, dat vind ik leuk. We hadden toen een aanvalsdreiging die wereldberoemd was. Het was een wedstrijd die paste in de grote Ajax-traditie. Wat waren we goed", zegt Mulder terwijl hij alle doelpunten bekijkt. "Ik koester zo'n avond, dat nemen ze mij niet meer af."