Hartverscheurend en indrukwekkend. Dat en nog veel meer is het levensverhaal van Muller. De man die bekend werd als verzorger van het grote Ajax uit de jaren zestig en zeventig. Bij de boekpresentatie waren enkele oud-spelers zoals Sjaak Swart, Bennie Muller en Arie Haan aanwezig. Ajacieden met wie Muller werkte en spelers waarmee Ajax uitgroeide tot een Europese topclub.
Het boek gaat niet alleen over zijn tijd bij Ajax, maar ook over zijn tragische jeugd. "Er zijn dingen die ik liever niet wilde oprakelen. Zoals mijn ouders die in Auschwitz zijn vermoord."
Onderduiken
Muller was zes jaar toen de oorlog begon. "Ik werd opgepakt en in de Hollandsche Schouwburg geplaatst. Daar heb ik mijn ouders nog even gezien voordat ze uiteindelijk naar Auschwitz zijn gegaan. Zelf ben ik negen keer ondergedoken, iets waar ik hele slechte herinneringen aan heb. Ik moest me verstoppen en werd geslagen, maar ik ben er gelukkig uitgekomen."
Co-auteur Rob Willemse vindt het een heel mooi verhaal geworden, met dank aan Muller. "Uit het boek kun je concluderen hoe zwaar Muller het had tijdens de oorlogsjaren. Zonder zijn ouders, helemaal alleen en met veel angst. Gebeurtenissen die hem zijn hele leven hebben gevolgd. Het heeft hem motivatie gegeven, maar ook droevige momenten bezorgd. Muller is iemand die zich ergens volledig in kan vastbijten en nooit opgeeft."
Prachtig verhaal
Haan wist tijdens zijn periode bij Ajax niet veel van de geschiedenis van Muller. "Ik heb daar toen nooit bij stil gestaan. Al denk ik ook niet dat hij er veel over wilde zeggen. Er is nooit over gepraat." Het boek is prachtig vindt Haan. "Het is heel goed dat het verhaal bewaard blijft, zowel in de sport als in de geschiedenis."
Hoe pijnlijk de oorlogsjaren waren, zo mooi waren de jaren bij Ajax. Muller werd een autoriteit als het ging om het fit krijgen van spelers en had daarmee een groot aandeel in de successen. "Ik wilde graag dokter worden, maar dat lukte niet. Mijn pleegmoeder zag uiteindelijk in de krant een advertentie over een opleiding tot masseur. Ik kon schijnbaar zo goed masseren dat Rodenburg, de fysio van Ajax destijds, mij meenam naar de club. Het ging mij goed af en ik heb er veertien jaar gezeten."
Unieke kennis
Muller maakte acht trainers mee. "De laatste was Stefán Kovács, daarvoor was het Rinus Michels. Van hem heb ik heel veel geleerd. Ik heb ook nog stagegelopen in Canada. Met al die kennis kon ik bij Ajax dingen doen die voorheen niet bekend waren." De inmiddels 86-jarige genoot van de aanwezigheid van verschillende oud-spelers. "Arie Haan die een woordje deed, heel mooi."
Na een succesvolle strijd tegen de NS voor een compensatieregeling is Muller nog niet klaar. Ook met de Duitse spoorwegen wil hij nog om tafel. Waar zijn energie vandaan komt? "Doorgaan, altijd doorgaan. Even met me praten en het komt in orde. Ik ben blij en trots op het eindresultaat. Na al die jaren met ellende ben ik uiteindelijk een hele aardige man geworden", vertelde Muller met een glimlach.
Tot slot heeft Willemse nog enkele prachtige woorden over voor Muller. "Het is een bewonderenswaardig, uniek, begripvol en duidelijk persoon. Hij laat zich niet belazeren. Hij heeft waanzinnig veel bereikt."
