Krachtmetingen tussen Ajax en Feyenoord zijn vaak duels waarover lang, soms heel lang wordt nagepraat. De doelpuntrijke Klassieker uit het seizoen 1983/1984 werd er een om nooit te vergeten. Het was een duel voor de eeuwigheid. Tijdens de wedstrijd in het Olympisch Stadion in Amsterdam werd maar liefst tien keer gescoord. Extra bijzonder: het was het eerste duel van ras-Ajacied Johan Cruijff in het shirt van Feyenoord tegen 'zijn' Ajax. In een geweldig spektakel op een kletsnatte grasmat won Ajax onder aanvoering van supertalenten Marco van Basten en Jesper Olsen met maar liefst 8-2. Het duel staat te boek als een van de grootste overwinningen van Ajax op de aartsrivaal.
Spraakmakend en spectaculair
De Klassieker van 18 september 1983 was spraakmakend en spectaculair. Niet alleen voor de toeschouwers in het klassieke stadion, maar vooral ook voor de hoofdrolspelers zelf. In deze special blikken toenmalig Ajax-trainer Aad de Mos, zijn spelers Sonny Silooy en Edo Ophof plus twee supporters terug op deze onvergetelijke voetbalmiddag.
"Ik was zo trots als een pauw nadat we met 8-2 hadden gewonnen van Johan Cruijff en co", vat oud-trainer De Mos zijn gemoed van veertig jaar daarvoor bondig samen. Waarna de Hagenaar zijn toenmalige spelersgroep treffend typeert. "Veel spelers in de selectie waren jong, maar wel vergiftigd met voetbaltalent."
Aan de unieke Klassieker uit 1983/1984 ging een pikante geschiedenis vooraf. Cruijff groeide als Ajacied in de jaren zestig en zeventig uit tot voetbalicoon en werd de beste Ajax-speler ooit. De eeuwige nummer veertien was de vedette in een selectie die de Amsterdamse club veel prijzen en zelfs wereldfaam bezorgde.
Nadat Cruijff in mei 1983 zijn laatste wedstrijd als Ajacied had gespeeld, maakte de Betondorper de verrassende overstap naar aartsrivaal Feyenoord. Cruijffs moeizame relatie met het toenmalige Ajax-bestuur lag aan de basis van de overstap naar Rotterdam. Zo kon het gebeuren dat Ajax in 1983/1984 voor het eerst tegenover Cruijff stond. De leermeester stond plots tegenover zijn oude pupillen. Het is slechts een van de verhaallijnen die de Klassieker uit september 1983 al op voorhand extra interessant en bijzonder maakte.
Koprol
"Het was vaker gebeurd dat spelers van Ajax overstapten naar Feyenoord", blikt Silooy terug in de special. "Maar Johan..?! In een koprol van Betondorp, naar De Meer en naar Feyenoord. Dat is toch iets vreemds. Dat vonden wij vreemd. En Johan vond het waarschijnlijk ook vreemd. We speelden niet tegen Feyenoord, maar tegen Cruijff. Je moest Johan in de gaten houden."
Ophof had die middag de taak om Cruijff te bewaken. De Ajacied slaagde daarin met vlag en wimpel. Ophof was daarbij opmerkelijk genoeg ook in de omschakeling van grote waarde. "Ik heb die middag geen overtreding gemaakt", lacht Ophof bij zijn terugblik op de memorabele Klassieker. Waarop De Mos zijn oud-speler aanvult: "Dat werkte perfect. Daarbij moet je ook wat geluk hebben met het scoreverloop." En dat had de thuisclub, die na 23 minuten een 3-0-voorsprong koesterde.
De Rotterdammers knokten zich snel terug naar 3-2, maar dichterbij kwamen Cruijff en zijn Feyenoorders niet meer. Al waren de Rotterdammers een aantal keer wel heel dicht bij een sensationele gelijkmaker. Silooy: "Kans op kans kregen ze. De 3-3 leek eerder te gaan vallen dan onze 4-2." Ook na rust hervatte Feyenoord de jacht op de 3-3. Het was billenknijpen, beaamt ook De Mos: "Die stabiliteit die misten we toen ook bij Ajax."
Bevrijdende 4-2
Uit een corner van Olsen kopte Keje Molenaar Ajax naar de bevrijdende 4-2. "Een verademing", weet Ophof nog. Silooy: "Het was de ommekeer van de wedstrijd." Feyenoord moest nog offensiever gaan spelen voor een resultaat. Vooral de in topvorm verkerende Van Basten en Olsen, maar ook de technisch fijnbesnaarde Gerald Vanenburg wisten wel raad met de geboden ruimtes. De Mos: "De 4-2 was de dolksteek. Feyenoord wist dat ze kansloos waren. De rest is geschiedenis."
De trainer en zijn toenmalige voetballers zullen de 8-2 nooit meer vergeten. De Klassieker waarin tien goals vielen heeft een plek in de rijke Amsterdamse clubhistorie. "Het was een once in a lifetime-wedstrijd", besluit Ophof. Silooy, lachend: "8-2, dat is niet zomaar een uitslag. Het publiek zat die middag in de regen, maar dat hebben ze waarschijnlijk niet eens doorgehad.""
