Kluivert doet het goed in de Premier League tijdens zijn eerste seizoen bij AFC Bournemouth. "Het gaat goed met me en het bevalt hier. Ik mag niet klagen", begint hij. Vlak na zijn middagtraining in Engeland maakt hij uitgebreid tijd voor ons. "Leuk dit, maar je moet me wel even helpen hoor", zegt hij lachend. Niets blijkt minder waar. Even later somt Kluivert alle teamgenoten op. "Prachtig team, hè?"
Kwaliteit
Hij kijkt terug naar de foto. "Veel jongens hebben het gehaald. Ik weet nog dat trainers vroeger zeiden dat er uit ieder team maar een of twee spelers het profvoetbal gingen halen. Toen keek ik altijd om me heen. Ik zag spelers als Matthijs de Ligt, Noa Lang, Donyell Malen, Ché Nunnely, Anderson López en Navajo Bakboord. Toen dacht ik: ben ik diegene die het gaat halen? Die stress had ik toen wel hoor."
De oud-Ajacied begint te glimlachen als hij bij Dehninio Muringen, nu spelend in Estland, komt. "Geweldige gozer. Hij was de gangmaker die je in ieder team nodig hebt. Samen met Noa, een perfecte match." Zijn aandacht gaat uit naar een andere speler. "Deabeas, ja! Deabeas Owusu, hij is een ster aan het worden in China. Die moeten we in de gaten houden", vertelt Kluivert over Owusu, die nu actief is bij Zhejiang FC.
Kluivert was dat seizoen onderdeel van een gevaarlijke en watervlugge aanval. Met Nunnely en Malen aan zijn zijde werd de beker gewonnen van PSV en waren de Ajacieden in de landelijke finale met 3-2 te sterk voor Feyenoord. "Als je nu met deze voorhoede in de Eredivisie speelt, ben je heel gevaarlijk. En dat was toen ook al zo. Zij waren op dat moment al een stapje verder, vond ik. De lat lag zo hoog en dat werkte goed voor mij."
Keerpunt
Bravoure en branie, op een goede manier. Dat had de C1 van Ajax dit seizoen al. "Dat hoort ook bij Ajax. Wij kwamen toen altijd met allemaal dezelfde schoenen het veld op en de shirtjes netjes in de broek. Het stond al 1-0 voordat we begonnen", lacht hij. "Ik durf wel te zeggen dat dit de beste jeugdploeg is waarin ik heb gespeeld. Mooie tijden waren dit", gaat Kluivert verder. "Hierna kreeg iedereen een andere route en ging het snel. De C1 was echt een keerpunt."
Na het hoogste C-elftal kwam er een schifting, althans zo voelde Kluivert dat zelf. "De toptalenten maakten direct de overstap naar de B1, de rest moest weg of ging naar de B2. Dat laatste gold voor mij en dat vond ik best lastig omdat Matthijs, Donyell, Navajo en Ché wel naar de B1 gingen. Zij mochten op het hoofdveld gaan spelen. Dat wilde ik ook en het heeft mij uiteindelijk gebrand in die tijd. Het zette mij en Noa na dit seizoen op scherp en dat heeft zijn werking gehad."
Ontwikkeling
"Ik veranderde na de C1 van een jongetje, zoals ik ben op de teamfoto, in een jongeman", vertelt Kluivert over de belangrijke fase waarin hij kwam. "Ik gaf meer aandacht aan het mentale aspect; ik at goed, ik sliep voldoende en liet me behandelen als ik ergens last van had. Ze hebben geduld met me gehad. Ik moest mijn lichaam ontdekken en toen alle pijntjes weg waren ging het heel snel. Debuteren in Ajax 1 werd mijn enige en ultieme doel."
Dat gebeurde niet veel later. Op zeventienjarige leeftijd debuteerde Kluivert in Ajax 1 op bezoek bij PEC Zwolle. "Ik weet wat ik kan en geef nooit op, nu nog steeds niet. Dat komt door deze tijd, want ik was toen echt niet de beste."
Kluivert stroomde als jonkie snel door tot het eerste en kwam tot ruim vijftig officiële wedstrijden in het eerste. Zijn vroege doorbraak realiseerde hij op dat moment niet. "Weet je wat het was: in de jeugd was ik gewend om ieder jaar kampioen te worden en finales te spelen. En in mijn eerste seizoen bij Ajax 1 stond ik direct in de finale van de UEFA Europa League. Het voelde 'normaal', snap je wat ik bedoel? Maar achteraf dacht ik: wow, dit was heel bijzonder en ik ben zo blij dat ik dat heb meegemaakt. Wellicht gebeurt dat nooit meer. Maar vanuit de jeugd, als Amsterdamse jongen, in Ajax 1. Het was zo mooi."
Ajax-school
Het enthousiasme is in zijn stem te horen als hij praat over zijn tijd in Amsterdam. Het mooiste? "Toch wel die hattrick in eigen huis tegen Roda JC. We kwamen achter en wonnen met 5-1, mede door mijn drie doelpunten. Om dat op zo'n jonge leeftijd te doen, het is een hoogtepunt van mij."
Opgebloeid in Bournemouth plukt hij nog altijd de vruchten van zijn Ajax-periode, stelt de aanvaller. "De discipline, op en naast het veld, heb ik vanuit mijn jeugd in Amsterdam. Weet je wat het is, de Ajax-school wordt letterlijk overal gewaardeerd en herkend. Met rondo's zeggen spelers vaak: 'jij komt van Ajax, toch?' Dat soort dingen." Vanuit Engeland volgt Kluivert zijn club op de voet. "Natuurlijk, ik heb altijd gezegd: Ajax is mijn cluppie. Het doet me pijn hoe dit seizoen is gegaan, maar het komt goed."
Dankbaar
Terwijl het gesprek in de afrondende fase komt, pakt Kluivert nogmaals 'zijn' Ajax C1 vast. Zijn ogen verplaatsen naar linksboven: trainer Peter van der Veen. "Hoe hij met me sprak, zo motiverend. Hij heeft me gemaakt hoe ik nu ben. Hij bracht me bij wat ik de jaren hierna nodig had om de stap te maken. Zijn omgang met de groep was zo goed."
"De stap vanuit deze geweldige ploeg naar de B2 heeft mij getriggerd om nog harder te werken en de focus te verhogen. Want een paar jaar later stond ik in Stockholm. Ik loop niet weg voor moeilijke momenten, maar omarm ze zelfs. Daardoor kan ik groeien en dat gebeurde na dit jaar ook. Die mindset heb ik nu en dat komt indirect door deze tijd", sluit Kluivert dankbaar af.
Ajax C1 2013/2014:
Staand: Peter van der Veen, Rob Stol, Noah van Geenen, Victor van der Linde , Ruben Hoogenhout, Nigel Bouman, Lars Kramer, Navajo Bakboord, Donyell Malen, Taipio Wolfjager, Ron Robijn.
Zittend: Arquinio Bel, Justin Kluivert, Rayan El Azrak, Ché Nunnely, Matthijs de Ligt, Anderson López, Ari Halou, Gianni Jesserun, Noa Lang, Dehninio Muringen, Deabeas Owusu
