Tachtig jaar lid. Het is niet iedereen gegeven. Bijna niemand eigenlijk. Rob Been is op het moment de enige. Maar Rob Been senior werd tachtig ('en een half') jaar geleden op twaalfjarige leeftijd lid van Ajax. "Het was het tweede oorlogsjaar," vertelt Been tijdens de nieuwjaarsreceptie. "Bij stadion De Meer waren onder de tribunes opslagplaatsen voor Duitse legervoertuigen," herinnert hij zich nog. "Ik woonde niet in de buurt en moest elke keer een uur lopen vanuit De Pijp om naar de training te komen. Na een wedstrijd naar huis racen om op de bank te liggen, medische verzorging bestond nog niet."
Debuut tijdens Pinksteren
Een kleine elf jaar na zijn aanmelding debuteerde hij in het eerste elftal. "Dat was aan het einde van het seizoen", herinnert de kwieke negentiger zich die allereerste wedstrijd in Ajax 1. "Iedereen was al met vakantie bezig. Het was een pinksterweekend, waardoor mijn collega-verdedigers mij in de steek lieten en we verloren met 2-3 van DOS." Een blijvertje was Been niet; ja in de A-selectie wel, maar niet in het eerste elftal. "Ik kreeg een goede betrekking bij een groot staalbedrijf, hoog in de leiding. Je maatschappelijk inkomen was tachtig keer belangrijker dan voetbal. Dat heb ik altijd voor ogen gehouden."
De Ajax-carrière van Been senior bleef niet beperkt tot het actief bedrijven van de voetbalsport. Als jonge dertiger werd hij lid van de elftalcommissie van het amateurvoetbal (senioren). Veertien jaar lang droeg hij zijn steentje bij aan die commissie, waarna hij de overstap maakte naar het jeugdvoetbal.
Mooiste om te doen
"Dat was het allermooiste om te doen. Anders dan nu bepaalden wij met z'n allen de opstellingen van de jeugdteams van de E-pupillen tot de oudste jeugd. Ze wilden dat om acht uur doen. Ik heb toen voorgesteld het om negen uur te doen. Dan zaten we van acht tot negen aan de bar en daarna gingen we aan de kantoortafel de teams samenstellen."
Verreweg de langste tijd spendeerde de Ajacied in de toernooicommissie. Liefst 35 jaar was hij actief, tot maar 2010. Gelijktijdig daaraan bekleedde Been meer functies. Van bestuurslid jeugd, tot lid van de Ledenraad, van (plaatsvervangende) wedstrijdsecretaris tot coördinator binnen de parkeercommissie.
Vrienden voor het leven
"Ajax was een graag geziene gast tijdens buitenlandse toernooien, ook financieel. Er werden weleens bedragen betaald voor de komst, maar wij wilden de reis- en verblijfkosten vergoed hebben en de rest lieten we lekker bij de organiserende club. Die waren daar uiteraard heel erg blij mee. Vrienden voor het leven; clubs voor het leven."
In het betaald voetbal kent men Rob Been senior eveneens. Hij begeleidde vijf jaar lang de scheidsrechters die een Ajax-wedstrijd in de ArenA toegewezen kregen.
Voor zijn grote bijdrage aan de club kreeg Been al mooie waarderingen. Zo werd hij in 1982 benoemd tot Lid van Verdienste en is hij sinds november 2002 Erelid. Bijna dertig jaar geleden ontving hij zelfs een koninklijke onderscheiding: de gouden eremedaille verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau. "Ik zag hier vandaag een beetje tegenop, ik houd er niet zo van. Wat een waslijst die Frank Eijken opnoemde; ik herinner me het. En je deed het naast je werk hè? Als ik niet op de zaak was, dan zei ik dat ik bij een klant zat. Maar dan was ik bij Ajax. De club is nummer één. De gouden regel? Negatieve dingen binnenskamers bespreken. Tegenwoordig bezoek ik nog steeds alle thuiswedstrijden en - nog een gouden regel - ik bemoei me nergens mee", besluit Been lachend.
