In de zomer van 1989 pakten de Italiaanse kranten uit met het nieuws dat AS Roma een flinke slag had geslagen. De Romeinen hadden de Nederlandse ster Gerald Vanenburg voor veel geld weten los te weken bij PSV.
Tranen
De oud-Ajacied stond op de voorpagina’s van de lokale sportkranten: met wat photoshop-avant-la-lettre hadden ze zijn hoofd zelfs vast bovenop een Roma-shirt weten te knutselen.
Het liep alleen een beetje anders. Vanenburg ging niet. De technicus liet de president van Roma – terwijl de inkt op het contract al opgedroogd was - weten dat het tóch niet doorging en hij tekende een ‘contract voor het leven’ bij PSV. De aanvaller verkoos zekerheid boven avontuur.
"Het was een drama", vertelt de huidige trainer bij de technische staf van Ajax in aanloop naar de kraker van vanavond. "Toen ik het vertelde barstte hun president in tranen uit."
Schuldgevoel
De reactie van de betrokken officials van de club uit de Italiaanse hoofdstad maakte indruk op Vanenburg. "Dat was natuurlijk verschrikkelijk. De UEFA werd erbij gehaald; het was echt een probleem. Er werd een stevige boete uitgedeeld. En achteraf had ik het gevoel dat ik die stap toch had moeten maken."
Vanenburg – die tussen 1980 en 1986 naam had gemaakt bij Ajax – bleef dus toch bij PSV, in een tijd dat een aantal Nederlanders furore maakte in de Serie A. "Als ik in Italië had gespeeld, had ik kunnen proberen een status te verkrijgen als Ruud Gullit en Marco van Basten."
"Maar ik vind het eigenlijk erger dat ik die mensen, die fantastisch waren, heb teleurgesteld. Normaal gesproken ga ik zo niet met mensen om."
Ironie
De ironie wilde dat de ‘tweede keus’ van AS Roma achteraf zeker niet slecht uitpakte. Vanenburg moet erom lachen als hij het vertelt. "Het grappige is dat ze toen Thomas Hässler haalden. Die werd bij Roma meteen verkozen tot beste speler van de wereld en werd in 1990 gelijk ook maar wereldkampioen met Duitsland."
Jaren later kijkt Vanenburg toch nog altijd met een apart gevoel naar wedstrijden van AS Roma. "Het is een mooie club en een mooie stad. Het is niet gelopen zoals het had moeten gaan, maar een mens maakt fouten in zijn leven. Soms maak je een keuze waarvan je achteraf denkt: ‘had ik niet moeten doen’. Dit was er zo eentje."